Εφτά χρονών έγινε το Ιστολόγιο!

Σαν χθες το 2016 είχαμε (εγώ και... οι αναγνώστες του blog) την επέτειο γέννησης του παρόντος ιστολογίου. Δηλαδή πέρασαν 7 ολόκληρα χρόνια.

Δυστυχώς η Συντονιστική Επιτροπή (από το 2013, πάνε 10 χρόνια πια!) ποτέ δεν απέχτησε δυναμική τέτοια ώστε να έχει φυσική παρουσία των αρχικών μελών της στον συνδικαλιστικό και κοινωνικοπολιτικό χώρο. Διότι -εκτός από μένα- κανείς δεν πίστευε σε αυτές τις μορφές αγώνα παρά μόνο να πηγαίνουμε να γλύφουμε την εκάστοτε εξουσία του υπουργείου. Το λέω ωμά γιατί έτσι είναι.

Δυστυχώς ο ηρωικός αγώνας των καθαριστριών δεν βρήκε μιμητές στην περίπτωση μας. Κι ας ήταν εκείνες στην πλειοψηφία τους άνω των 50 ετών και εμείς κάτω των 40. Το να είσαι νέος δεν είναι στην εμφάνιση αλλά στην ψυχή. Κι έτσι τα έφερε η μοίρα οι περισσότεροι/ες από την πιο πάνω λίστα να είναι διορισμένοι σε μόνιμες θέσεις κι εγώ με τους λιγότερους συναδέλφους (όλες οι κομμώτριες της λίστας νομίζω διορίστηκαν) να είμαστε στην απέξω!

Έτσι τα φέρνει η Ζωή. Είναι πάντα δύσκολα. Εγώ προσωπικά -ειδικά στα επαγγελματικά- έτσι τα βιώνω. Πέφτω αλλά ξανασηκώνομαι.

Κι επειδή παρέκκλινα της επετείου των 7 ετών του blog, έχω να πω ως κάτι τελευταίο, πως ελπίζω τουλάχιστον το παρόν ιστολόγιο να συμβάλλει έστω και στο ελάχιστο δυνατό στη συνδικαλιστική χειραφέτηση κάποιων ανθρώπων ή έστω να συμβάλει στην ουσιαστική, καίρια και αξιόπιστη ενημέρωση τους με τα πράγματα που διαπραγματεύεται.

Καλές αναγνώσεις.