Εργατικά Ατυχήματα/Δυστυχήματα ή Εργοδοτικές/Κρατικές Δολοφονίες;

πηγή φωτογραφίας

Από καιρό σκεφτόμασταν να κάνουμε μία ανάρτηση σχετική με τα εργοδοτικά/κρατικά εγκλήματα που βαφτίζονται "εργατικά δυστυχήματα/ατυχήματα" και που πάντα φταίει ο εργαζόμενος επειδή πολύ απλά... δεν πρόσεχε την ώρα της εργασίας του.

Αν πούμε πως η ανεργία και η αεργία είναι -ειδικά στις μέρες μας- ο νούμερο ένας παράγοντας διάλυσης του κοινωνικού ιστού και της όποιας εργασιακής/εργατικής ειρήνης -άσχετο που ΔΕΝ βλέπουμε την πολεμική της στους δρόμους ακόμα, τα "εργατικά δυστυχήματα/ατυχήματα" είναι αυτά που πραγματικά είναι η κόκκινη γραμμή για το εργατικό κίνημα. Δυστυχώς βέβαια ΔΕΝ υπάρχει σήμερα αυτό το εργατικό κίνημα που θα έβαζε φραγμό στις εργοδοτικές/κρατικές δολοφονίες και έτσι το αίμα τρέχει άφθονο, στους δρόμους, στα ναυπηγία, στις οικοδομές, στα ξενοδοχεία, στους εργασιακούς χώρους γενικότερα όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε σε στατιστικές και σε νούμερα, αλλά, προτιμήσαμε αυτό το μίνι αφιέρωμα μας να είναι ένας μικρός φόρος τιμής στους πεσόντες του μεροκάματου, μέσα από τις τραγικές ειδήσεις που τους αναφέρουν. Έτσι στην συνέχεια θα έχουμε τους συνδέσμους από την τρέχουσα επικαιρότητα που θα αναφέρουν κάποια από τα χιλιάδες "εργατικά δυστυχήματα/ατυχήματα" τις τελευταίες δεκαετίες.

Και έτσι συνεχίζουμε να βλέπουμε μία διαλυμένη κοινωνία να μη μπορεί να σταθεί στα πόδια της και να βρει τον βηματισμό της: ούτε τα "εργατικά δυστυχήματα/ατυχήματα", ούτε η ανεργία/αεργία, ούτε τα μνημόνια, ούτε οι αυτοκτονίες, ούτε η μετανάστευση, ούτε ο φασισμός/ναζισμός, ούτε οι συντάξεις, ούτε η διάλυση υγείας/παιδείας, ούτε πολλά ακόμα "ούτε" την έκαναν να ενωθεί πίσω από ένα στοιχειώδες ταξικό/εργατικό/λαϊκό πρόταγμα αφήνοντας την κομματοκρατία, τον εθνικισμό, τον ψευτοπατριωτισμό και ότι άλλο μπορεί να χωρίζει τους ανθρώπους του αγώνα, των κινημάτων, της δημοκρατίας και της προόδου να ενωθούν βρε αδερφέ για να πολεμήσουν το Θηρίο. Και όταν λέμε Θηρίο εννοούμε αυτό του φασισμού/ναζισμού, των ολιγαρχών ντόπιων και ξένων, του αστικού κράτους και της αστικής "δικαιοσύνης", του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού.

Ένας μικρός Φόρος Τιμής το λοιπόν στους πεσόντες του μεροκάματου: ανεξαρτήτως ηλικίας, χρώματος, φυλής, φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Ένα ύστατο χαίρε στους σημερινούς πεσόντες της εργατικής τάξης για να έχουμε όλοι και όλες εμείς αύριο εργατικά δικαιώματα και μέτρα προφύλαξης στους εργασιακούς μας χώρους.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

• Επιτροπή Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης: Τους τελευταίους 13 μήνες, από τον Μάρτιο του 2017, πέντε ντελιβεράδες έχουν χάσει τη ζωή τους εν ώρα εργασίας
• εκπομπή στην ΕΡΤ3 Αντιδραστήριο: ΟΙ ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ ΦΑΓΗΤΟΥ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΙ
• ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΩΝ EVEREST Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ «ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ» | ΛΑΝΤΖΑ
• ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ: ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝ ΩΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!
• σχετικά από το blog ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
• σχετικά από την ιστοσελίδα KOMMON
• σχετικά από την ιστοσελίδα ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ
• σχετικά από την ιστοσελίδα ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ
• σχετικά από την ιστοσελίδα INFO-WAR
• σχετικά από την ιστοσελίδα aftodioikisi.gr
• από την εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
• από την εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

τελευταία ενημέρωση 14-11-2018