Σαν σήμερα πριν τριάντα χρόνια το 1991 δολοφονείται άγρια από τους τότε ταγματΑΛΉΤΕΣ της ΟΝΝΕΔ και της Νέας Δημοκρατίας -της καθαρόαιμης "λαϊκής" Δεξιάς δηλαδή που πάντα έκρυβε και κρύβει εντός της όλη την πολιτική σαπίλα του τόπου: ακροδεξιούς, βασιλικούς, χουντικούς, κτλ- ο μαθηματικός καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση Νίκος Τεμπονέρας.
Δεν θα έκανα αυτό το αφιέρωμα αν δεν συνέβαινε χθες και ένα άλλο σημαντικό προσωπικό γεγονός: ο γράφων έκλεισε τα πενήντα έτη, και φυσικά, τότε το 1991 20 χρονών, μόλις είχα παρατήσει στα τέλη του 1990 την σχολή που ήμουν για δύο ολόκληρα χρόνια: το ΤΕΙ Δασοπονίας στο Καρπενήσι, επειδή δεν θα... "έβρισκα δουλειά". Από νεανική μαλακία και ηλιθιότητα φυσικά: που να ήξερα...
Έτσι είκοσι ετών παλικάρι τότε, έβλεπα, διάβαζα και ζούσα τα γεγονότα στους δρόμους του αγώνα όπως ένα νέο παιδί μη ταξικά χειραφετημένο και συνειδητοποιημένο, κάτω από την απέξω μεν αλλά υπό τις κομματικές παρωπίδες και πρίσμα δε του ΚΚΕ: στα συλλαλητήρια του και στις πορείες του. Είτε ήταν για την εκπαίδευση είτε για τον ιμπεριαλιστικό αγώνα γενικότερα: Παλαιστίνη, Ιράκ, κτλ.
Το κακό είναι άλλο: πως ΔΕΝ έχει αλλάξει τίποτα μα τίποτα προς το καλύτερο! Όλα μα όλα είναι προς το χειρότερο! Οι δικές μας γενιές (περάσαν δυο γενιές από τότε!!) τα έχουν κάνει πολύ χειρότερα τα πράγματα και είναι πλέον παρατημένες. Οι γενιές που μεγάλωσαν στην εφηβεία μέσα στις δεκαετίες 1980 και 1990 ήταν οι καλομαθημένες της καπιταλιστικής "ανάπτυξης" του #γΕλαδιστάν.
